اول این ماه ساعت 8 صبح که میخواستم برم مغازه هر عابر بانکی رو که میدیدم جلوش مردم زیادی

 پشت سر هم ایستاده بودن که برق چشاشون از دریافت یارانه های نقدی حکایت میکرد .

یکی صب به اون زودی ریش و سبیلشو زده بود ظاهرا مسافر بود که تو صف باد سرد صورتشو مث لبو سرخ 

کرده بود.یکی دیگه تو صف داشت تلفنی یارانه شو خرج میکرد

اتفاقا تو یکی از این صف های  طویل یکی از اشناها رو دید م  که ظاهرا همزمان با چونه گیر های

 نانوایی از خونه زده بود بیرون!

به قول خودش قراره یارانه شو بگیره ال سی دی بخره میگفت: بار اول که یارانه گرفته قسطای عقب مونده شو

 پرداخت کرده.به خودم گفتم الهی صد هزار مرتبه شکر مردم راضین یه کم ارامش پیدا کردن البته خدا کنه

خدا کنه این ارامش.ارامش قبل از طوفان نباشه

که هست 

خدا اخر و عاقبت این یارانه ها رو بخیر کنه